کوچه برایش عجیب و غریب بود، خیال می‌کرد سالیان دراز است که از این کوچه عبور نکرده است، مغازه‌اش را دود و سیاهی گرفته بود، بله او در حال بازگشت از مسافرت بود که فهمید خانه و مغازه‌اش آتش گرفته و همه کالا‌های گران بهایش سوخته و خاکستر شده‌اند و خسارت بزرکی به او وارد شده است .
فکر می‌کنید او چه عکس العملی از خود نشان داد؟! آیا خدا را مقصر دانست و ملامت کرد؟ آیا نا امید و افسرده شد؟ و یا اشک ریخت؟
او با لبخندی که بر لب داشت و دلی که سرشار از ایمان بود سر به سوی آسمان بلند کرد و گفت: "خدایا! اکنون چه کنم؟ مرد تاجر پس از نابودی کسب پر رونق خود، تابلویی بر ویرانه‌های خانه و مغازه‌اش آویخت که روی آن نوشته بود :
مغازه ام سوخت! اما ایمانم نسوخته است! فردا شروع به کار خواهم کرد! این است قدرت ایمان در زندگی انسان مومن.
ایمان آن باور درونى است که هر شخص مؤمنى نسبت به خدا و معاد و نبوّت پیامبر اسلام «صلى‌الله‌علیه‌وآله» دارد، همان گونه که در روایتی از امام رضا «علیه‌السلام» ایمان این گونه تعریف شده است:
«ایمان پیمانى قلبى است و تلفّظ زبانى و عمل با اعضا و جوارح». [1]
بله زمانی اعمال ما به زیبایی جهان و هستی کمک میکند و پیام دوستی و محبت و عشق و از خودگذشتگی و آرامش و آسایش را به صورت عملی به تصویر می‌کشد که ما دارای ایمان و عقیده محکم و استواری باشیم چون این ایمان به خدا است که انسان را به سوی اعمال زیبا و دوست داشتنی حرکت می دهد همان گونه که در روایتی از امام علی «علیه‌السلام» این گونه روایت شده است که حضرت فرمودند:
«ایمان و عمل همزاد یکدیگر و دو قلو هستند و همچون دو رفیقى هستند که از یکدیگر جدا نمىشوند». [2]
و این دو همراه و همزاد هستند که موجب سعادت هر دو جهان و آرامش و استواری انسان می‌شوند و دلها را سوی انسان جلب می‌کنند همان گونه که خداوند در قرآن کریم می‌فرماید:
«إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا" [سوره مریم آیه 96] مسلّماً کسانى که ایمان آورده و کارهاى شایسته انجام دادهاند، خداوند رحمان محبّتى براى آنان در دلها قرار مىدهد!»
بنابراین معنى ندارد که انسان ایمان داشته باشد؛ ولى به دنبال آن عمل نباشد. اگر ایمان در پى خود عمل به همراه نداشته باشد، باید در آن شک و تردید کرد! شخصى، که رابطه ایمان و عمل را نمىدانست، خدمت امام صادق «علیه‌السلام» رسید و از آن حضرت پرسید: آیا ایمان ترکیبى از عقیده و عمل است، یا تنها عقیده است و اعمال جزء ایمان محسوب نمىشود؟امام در جواب فرمود:
«ایمان تمامش عمل است نه این که شاخهاى از آن عمل باشد.» [3]
امید است همه ما باور داشته باشیم که این جهان با عظمت را خدایی قهار و حسابگر است و روز و شب به تدبیر آن مشغول است، بدانیم که این جهان مسافر خانه‌ای بیش نیست و جهان آخرت جایگاه اصلی ما است، و همین باور ما را به جایی برساند که روز شب برای ساختن زندگی آخرت تلاش کنیم و تمام دستوراتی الهی را به کار گیریم که هم زمان زندگی دنیا و آخرت ما آباد شود.
..............................
پی نوشت‌ها:
[1]. «الإِیمانُ عَقْدٌ بِالْقَلْبِ وَ لَفْظٌ بِاللِّسانِ وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِح» [میزان الحکمه، حدیث شماره 1263.]
[2]. «الْایمانُ وَ الْعَمَلُ اخَوانِ تَوْأمانِ وَ رَفیقانِ لایَفْتَرِقان» [غرر الحکم، جلد 2، صفحه 136، حدیث 2094]
[3]. «الا تُخْبِرُنى عَنِ الْایمانِ، أقَوْلٌ هُوَ وَ عَمَلٌ، امْ قَوْلٌ بِلا عَمَلٍ؟ فقال علیه السلام الْایمانُ عَمَلٌ کُلُّه» [سفینة البحار، جلد اوّل، صفحه 152.]
